EFTA Devletleri ile Türkiye Arasında Anlaşma

EFTA DEVLETLERİ İLE TÜRKİYE CUMHURİYETİ ARASINDAKİ SERBEST TİCARET ANLAŞMASI TARAFINDAN KURULAN TÜRKİYE-EFTA ORTAK KOMİTESİ’NİN

EFTA Devletleri ve Türkiye Cumhuriyeti arasındaki Serbest Ticaret Anlaşmasının “menşeli ürünler” kavramının tanımı ve idari işbirliği yöntemlerine ilişkin Protokol B’sini değiştiren

1/2017 SAYILI KARARI

Karar Sayısı: 1009

20.04.2019 tarih ve 30751 sayılı R.G.

10 Aralık 1991 tarihli “EFTA Devletleri ile Türkiye Arasında Anlaşma” ile kurulan Ortak Komitenin ekli 6 Nisan 2017 tarihli ve 1/2017 sayılı Kararının onaylanmasına, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 5 inci maddesi ile 9 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 2 nci ve 3 üncü maddeleri gereğince karar verilmiştir.

Ortak Komite,

EFTA Devletleri ile Türkiye Cumhuriyeti arasında 10 Aralık 1991 tarihinde imzalanan Serbest Ticaret Anlaşmasını, (bundan sonra “Anlaşma” olarak atıfta bulunulacaktır) ve özellikle 3. maddesini dikkate alarak;

Anlaşmanın “menşeli ürünler” kavramının tanımı ve idari işbirliği yöntemlerine ilişkin Protokol B’sini dikkate alarak;

Avrupa Birliği, EFTA Devletleri, Türkiye Cumhuriyeti, Cezayir Demokratik Halk Cumhuriyeti, Mısır Arap Cumhuriyeti, İsrail Devleti, Ürdün Haşimi Krallığı, Lübnan Cumhuriyeti, Fas Krallığı, Suriye Arap Cumhuriyeti, Tunus Cumhuriyeti, Batı Şeria ve Gazze Şeridi Filistin Yönetimi Adına FKÖ, Faroe Adaları tarafından kurulan Pan-Avrupa-Akdeniz menşe kümülasyon sisteminin, sisteme taraf ülkeler arasında çapraz kümülasyona olanak tanıyan aynı menşe kurallarını öngören bir Serbest Ticaret Anlaşmaları şebekesinden oluştuğu göz önüne alınarak;

Arnavutluk Cumhuriyeti, Bosna ve Hersek, Eski Yugoslav Cumhuriyeti Makedonya, Karadağ, Sırbistan Cumhuriyeti, Kosova (Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin 1244(1999) Sayılı Kararı Uyarınca) ve Moldova Cumhuriyeti’nin Konvansiyona Akit Taraflar olduğu ve böylece Pan-Avrupa-Akdeniz sisteminin bu ülkelere de genişletildiğini göz önünde bulundurarak;

(1) EFTA Devletleri ve Türkiye Cumhuriyeti arasındaki Anlaşmanın menşeli ürünler kavramının tanımı ve idari işbirliği yöntemlerine ilişkin Protokol B’nin son olarak 9 Aralık 2009 tarihli EFTA-Türkiye Ortak Komitesi’nin 2/2009 sayılı Kararıyla değiştirildiği;

(2) Pan-Avrupa-Akdeniz tercihli menşe kurallarına ilişkin Bölgesel Konvansiyonun[1] (“Konvansiyon”), Pan-Avrupa-Akdeniz bölgesindeki ülkelerde hâlihazırda yürürlükte bulunan menşe kurallarına dair protokolleri tek bir yasal belgeyle değiştirmeyi amaçladığı;

(3) Konvansiyonun Lihtenştayn, Norveç ve İsviçre’ye ilişkin olarak 1 Ocak 2012 tarihinde, İzlanda’ya ilişkin olarak 1 Mayıs 2012 tarihinde ve Türkiye Cumhuriyeti’ne İlişkin olarak 1 Şubat 2014 tarihinde yürürlüğe girdiği;

(4) Bu nedenle Anlaşmanın Protokol B’sinin Konvansiyona atıf yapacak şekilde değiştirilmesi gerektiği;

(5) Konvansiyonun Anlaşma kapsamındakinden daha az elverişli duruma yol açmaması gerektiği;

(6) Anlaşmanın 29. maddesinin, Ortak Komite’ye Anlaşma Ekleri ve Protokollerini değiştirme yetkisi verdiği;

göz önünde bulundurulduğunda

AŞAĞIDAKİ ŞEKİLDE KARAR VERMİŞTİR:

Madde 1

Menşe Kuralları

“Menşeli Ürünler” kavramının tanımı ve idari işbirliği yöntemlerine ilişkin Anlaşmanın Protokol B metni, bu Kararın Ekinde yer alan metinle değiştirilir.

Madde 2

Yürürlüğe Giriş

1. İşbu Karar, son Tarafın iç yasal gerekliliklerini yerine getirdiğini Depozitöre bildirmesinden sonraki ikinci ayın birinci günü yürürlüğe girer.

2. Avrupa Serbest Ticaret Birliği Genel Sekreteri, bu Kararın metnini Depozitöre tevdi edecektir.

BUNUN TANIĞI OLARAK aşağıda imzaları bulunan yetkili temsilciler, usulüne uygun olarak yetkilendirilmiş olarak, bu kararı imzalamışlardır.

Ankara’da 6 Nisan 2017 tarihinde iki asıl nüsha olarak tanzim edilmiştir.

İzlanda Adına                                                                        Türkiye Cumhuriyeti Adına

Thordur SIGTRYGGSSON                                                    Murat YAPICI

Başmüzakereci                                                                                  AB Genel Müdürü

Lihtenştayn Prensliği Adına

Pascal SCHAFHAUSER

Elçi Müsteşar

Norveç Krallığı Adına

Erik Andreas UNDERLAND

Müdür

İsviçre Konfederasyonu Adına

Karin BÜCHEL

Müsteşar

1/2017 SAYILI TÜRKİYE-EFTA ORTAK KOMİTESİ KARARINA EK

“MENŞELİ ÜRÜNLER” KAVRAMININ TANIMI VE İDARİ İŞBİRLİĞİ YÖNTEMLERİNE İLİŞKİN PROTOKOL B

Madde 1

Pan-Avrupa-Akdeniz Tercihli Menşe Kurallarına Dair Bölgesel Konvansiyon

1. Anlaşmayı menşe kuralları bakımından uygulamak amacıyla ve Tarafların menşe kurallarıyla ilgili hak ve yükümlülükleri ve gümrük idareleri arasındaki idari işbirliğine ilişkin olarak, Pan-Avrupa-Akdeniz Tercihli Menşe Kuralları Bölgesel Konvansiyonun (bundan sonra “Konvansiyon” olarak atıfta bulunulacaktır.) Lahika I’i ve uygun olduğu hallerde Lahika II’sinin ilgili hükümleri gelecekteki tüm değişikliklerle uygulanacak ve işbu Anlaşmaya dahil edilecek ve bir parçasını oluşturacaktır.

2. Konvansiyonun Lahika I’inde ve uygun olduğu hallerde Lahika II’sinin ilgili hükümlerinde “ilgili anlaşma” ya yapılan bütün atıflar, “işbu Anlaşma” anlamına gelecek şekilde yorumlanır.

Madde 2

Danışma ve Uyuşmazlığın Çözümü

1. Konvansiyonun Lahika I’inin 32. maddesinin kontrol süreçleriyle ilgili olarak, kontrolü talep eden gümrük idareleri ile bu kontrolü yapmaktan sorumlu gümrük idareleri arasında çözülemeyen uyuşmazlıkların ortaya çıktığı durumlarda, bunlar Anlaşmanın 25. maddesinde belirtildiği üzere ilk olarak Gümrük ve Menşe Konuları Alt Komitesine ve ardından Ortak Komiteye sunulur.

2. Her durumda, ithalatçı ile ithalatçı ülke gümrük idareleri arasındaki uyuşmazlıkların çözümlenmesi o ülkenin mevzuatına göre yapılacaktır.

Madde 3

Protokoldeki Değişiklikler

Anlaşmanın 29. maddesinde belirtilen Ortak Komite işbu Protokolün hükümlerini değiştirmeye karar verebilir.

Madde 4

Konvansiyondan Çekilme

1. EFTA Devletleri veya Türkiye’den herhangi birinin Konvansiyondan çekilme niyetini, Konvansiyonun 9. maddesine göre Konvansiyon Depozitörüne yazılı olarak bildirmesi halinde, EFTA Devletleri ve Türkiye, Anlaşmanın uygulanması amacıyla derhal menşe kurallarına dair müzakerelere başlar.

2. Yeni müzakere edilen bu menşe kuralları yürürlüğe girene kadar, çekilme esnasında geçerli olan, Konvansiyonun Lahika I’inin kapsamında olan menşe kuralları ve uygun olduğu hallerde, Lahika II’sinin ilgili hükümleri, işbu Anlaşmaya uygulanmaya devam eder. Bununla birlikte, Konvansiyonun Lahika I’inin kapsamında olan menşe kuralları ve uygun olduğu hallerde, Lahika II’sinin ilgili hükümleri, çekilme anından itibaren EFTA Devletleri ve Türkiye arasında sadece ikili kümülasyona imkan tanıyacak şekilde yorumlanır.

Madde 5

Geçiş hükümleri—Kümülasyon

1. Konvansiyonun Lahika I’inin 3, maddesine bağlı kalmaksızın, son olarak 2/2009 Sayılı Karar ile değiştirilen “menşeli ürünler” kavramının tanımı ve idari işbirliği yöntemlerine ilişkin Protokol B’nin 3. ve 4. maddelerinde yer alan kümülasyon kuralları, EFTA Devletleri ve Türkiye arasında bahse konu Protokol’ün 3. ve 4. maddelerinde listelenen Konvansiyon Tarafları bakımından Konvansiyon yürürlüğe girene kadar uygulanmaya devam eder.

2. Konvansiyonun Lahika I’inin 16. maddesinin 5. paragrafına ve 21. maddesinin 3. paragrafına bağlı kalmaksızın, kümülasyon yalnızca EFTA Devletleri, Türkiye, Faroe Adaları, AB, İstikrar ve Katılım Süreci’nin katılımcıları ve Moldova Cumhuriyeti’ni içerdiğinde, menşe belgesi bir EUR.1 dolaşım belgesi veya bir menşe beyanı olmalıdır.

Madde 6

Gümrük ve Menşe Konuları Alt Komitesinin Görevleri

1. Taraflar, 2/1992 Ortak Komite Kararı ile kurulan Gümrük ve Menşe Konuları Alt Komitesini (bundan böyle “Alt Komite” olarak anılacaktır) koruyacaktır.

2. Alt Komitenin görevleri, bilgi alışverişinde bulunmak, gelişmeleri gözden geçirmek, pozisyonları hazırlamak ve koordine etmek, menşe kurallarında teknik değişiklikler hazırlamak ve Ortak Komiteye şu konularda yardımcı olmaktır:

(a) işbu Protokol’de belirtilen menşe kuralları ve idari işbirliği

(b) Ortak Komite tarafından Alt Komiteye gönderilen diğer hususlar.

3. Alt Komiteye dönüşümlü olarak bir EFTA Devletinin veya Türkiye’nin temsilcisi tarafından kararlaştırılmış bir süre için başkanlık edilir. Başkan, Alt Komite toplantısının yapıldığı Tarafça belirlenir. Alt Komite oybirliği ile hareket eder.

4. Alt Komite Ortak Komiteye rapor verir. Alt Komite, görevleri ile ilgili konularda Ortak Komiteye tavsiyelerde bulunabilir.

5. Alt Komite, her gerektiğinde toplanır. Ortak Komite tarafından veya herhangi bir Tarafın talebi üzerine toplanabilir. Toplantı yeri, bir EFTA Devleti ve Türkiye arasında değişir.

6. Her toplantı için geçici gündem, Taraflar ile istişarede bulunarak başkan tarafından hazırlanır ve genel kural olarak toplantıdan en geç iki hafta önce Taraflara iletilir.